Je plek innemen

Zazen, het zitten op het kussen, de kern van Zen, is een weg om in HARA, dragend midden, te komen en te blijven. We beoefenen hier het onszelf onvoorwaardelijk aanvaarden zoals we zijn. In het herkennen van wel/niet aanwezig zijn, afdwalen, suffen, denken, willen vasthouden, willen veranderen, niet willen voelen enz enz.In mensen die ‘op zoek gaan’ is een verlangen geboren, gewekt om thuis te komen, om heel te zijn. Het is een fundamenteel verlangen. Dit kan alleen maar gebeuren door alsnog bevestigd te worden in ons ‘er mogen zijn’, onze plek in te mogen nemen. Met alles wat en wie we zijn, dus ook onze ‘schaduw’ kanten (MARA). Dat is een bevestiging tot diep in ons wezen. Soms is één keer voldoende om het zaadje (het zich openen naar leven, naar ‘Groot Vertrouwen’, naar natuur, naar een ander mens) diep in ons genesteld te weten. En het vertrouwen te kunnen voelen dat het verder zal gaan ontkiemen en groeien. Meestal is het veel vaker nodig……..net zolang tot we het werkelijk gaan voelen, geloven en vertrouwen. En blijvend kunnen verwijlen, tot diep ik je buik.
Iedere keer dat we dat voelen kan het ook schuren langs de pijn van het gemis. Dat kan niet anders, want die pijn is groot. Pas als het gat van het gemis zich laat en gaat vullen, dan hoeven er geen tranen meer te vloeien, hoeft er geen angst en verwarring meer te zijn, geen vastklampen aan, geen ‘moeten’ veranderen, oplossen. Dat is bevrijding……