Donderdag ZaZen

Een meditatie methode: Hua-t'ou.
Deze methode is door Ta Hui verder ontwikkeld omdat hij de koan studie en het stille zitten niet ver genoeg vond gaan.
Het gevaar zit in deze methoden dat de aandacht toch teveel op een resultaat gericht wordt.
Door steeds te blijven vragen: 'Wat is het dat ?' of 'Wie is het die ?' kun je de geest open houden.
Voorkomen dat er toch weer een concept of kennis de ervaring op dit moment teveel gaat beïnvloeden.
 
De komende tijd zullen we ons toeleggen op het gebruik van deze methode.
In hoeverre kan dit de beoefening verrijken?
 
meer informatie oa:
 http://www.thezensite.com/ZenEssays/HistoricalZen/Huatou.htm
Hua-t’ou: A Method of Zen Meditation. Stuart Lachs
 

Hua-t’ou, een meditatie methode. 
Betekenis Hua-t’ou.
Huatou betekent zoiets als het ‘Hoofd van het woord’, ‘voordat het woord ontstaat’, bron of ‘na het woord’, ‘als het woord uitgeput is’.
Dahui heeft de vraagstelling zoals die bij koanstudie voorkomt uitgewerkt tot een speciale methode.
Hij had veel leerlingen die hooggeschoold waren en verspreid over het land, China, woonde.
Hij wilde voorkomen dat de koanstudie ook een intellectuele studie werd en de koans als resultaat van ontwikkeling gezien werden.
Er wordt gezegd dat hij uiteindelijk zijn koan collectie, Hekiganroku, ‘De Blue Cliff Record’, van Xuedou, (Setcho,) 980-1025, en zijn leraar, Yuanwu Kegin, (Engo,) 1063-1135, verbrand heeft. 
 
Dahui Zonggao, 1088-1163, adviseerde een leerling van hem:
¨Eigen je  Old Pang’s twee beloften toe:
- Beloof het bestaande te legen.
- Ga het niet-bestaande niet verfijnen.¨
Het bestaande legen: de opgebouwde kennis en meningen relativeren als zijnde niet werkelijk bestaand maar vluchtige ervaringen.
En als waarschuwing om de bevrijding bij het realiseren van een koan niet direct weer tot een gegeven werkelijkheid te maken. 
 
Xu Yun, Empty Cloud, 1840-1959, zegt het zo:
¨Huatou is de geest voor de gedachten, de Ene Geest die we allen delen.
Het is nog als een lege ruimte. Het is overal, maar het is nergens te vinden¨.
¨Verlicht de staat die ‘is’ voordat dwalende gedachten tevoorschijn komen, precies daar beschouw je de originele geest¨.
Xu Yun waarschuwt hiermee ook om de Ene Geest, de Ongevormde Geest niet te verwikkelen met de komende en gaande gedachten,
maar helder het onderscheid voor ogen houden tussen die Ene Geest en de werking ervan.  
 
Enkele opmerkingen over de methode en het gebruik ervan.
 
1 Ademhalen in een juiste houding is de basis van mediteren.
Met een goede ademhaling en een juiste houding kun je indrukken en ervaringen opvangen.
Deze basis is belangrijk om voldoende steun te hebben en te voorkomen dat je meegesleurd wordt of in de ban raakt van denken en voelen.
Je zorgt met het ademhalen vanuit de onderbuik en de gestrekte ruggengraat dat het denken en voelen  een ervaring blijven,
en niet bedoelt zijn om vast te leggen of vast te grijpen.
 
2 Denken en voelen zijn werkwoorden, zijn een steeds voortgaand proces.
De huatou vraag zou kunnen zijn:
Wat is datgene dat … ervaart? … ademt? of
Wie is degene die  … ervaart? … ademt?
 
3 De  methode.
De huatou methode is deels voortgekomen uit de koan methode.
Er wordt gestreefd naar een verlichtingservaring, een ontsnappen uit het denken en voelen dat zich heeft vastgelegd in kennis en regeltjes.
Er zijn 2 aspecten van belang bij het werken met de huatou methode.
Vertrouwen en Twijfel.
Op basis van een Groot Vertrouwen in de werking van de Oorspronkelijke Geest wordt alles dat ontstaat betwijfeld,
het ervarene krijgt geen vaste grond meer, geen vaste vorm of bestaansrecht.
Dit werken met Twijfel kan een onzekere angstige positie veroorzaken.
De basis houding van ademen vanuit de onderbuik en gestrekte ruggengraat
is daarom een noodzakelijk uitgangspunt om het werken met Grote Twijfel mogelijk te maken. 
 
4 Huatou vragen kunnen zijn:
- Wat is het dat ademt …  praat … hoort … reageert .. ?
- Wat is het dat soetra’ s reciteert?
- Wat is het dat dit lichaam meesleept?
- Wat is MU?
- Wat is het dat … denkt … voelt …? 
 
5 Hoe werk je met huatou vragen?
Kies duidelijk voor 1 vraag en ga daar mee werken.
Overal waar je komt en wat je ook doet daar kun je de vraag stellen.
Voor Dahui was deze mogelijkheid ook belangrijk omdat zijn leerlingen overal verspreid over China woonde
en niet in staat waren regelmatig naar een leraar te gaan om de reactie op een koan te presenteren.
Het is geen vraag die om een antwoord vraagt !!!
Het is de vorm van een vraagstelling om de geest open te houden en te voorkomen dat die ervaringen gaat vastleggen.