De Weg Naar Je Strodakhut

 Een Zazen oefening voor thuis-zitters.
 
om de zazen geheel op te laten gaan in je dagelijks leven:ga op een plek zitten waar je anders ook vaak zit.
geen radio of tv aan, geen smartphone of tablet open.
beoefen de 5 skanda’s:
vorm:          onderzoek het vast timmeren aan ideeën;
sensaties:    onderzoek het verdrinken in de gevoelens die je overspoelen;
gedachten:  onderzoek het afdrijven met de gedachten die je verleiden;
drijfveren:   onderzoek de drang tot schoonmaken en opruimen;
gewaarzijn: onderzoek het waarnemen van ‘iets’.
hou dit 25 minuten vol,
ga een rondje lopen door alle kamers, ga alle trappen op en neer,
en herhaal dit zitten op een andere plek nogmaals.
 
Hopelijk ontstaat er een nieuwe liefde tussen je aanwezigheid en je omgeving.
 
geïnspireerd door onderstaande tekst:
uit: 'De Vruchtbare Leegte, De stille verlichting van zenmeester Hongzhi'
van Taigen Dan Leighton.
 
Lied van de Strodakhut,
door Shitou Xiqian 700-790
 
Ik heb een strooien hut gebouwd die niets van waarde bevat.
Na het eten ontspan lk en geniet van een dutje.
Toen de hut klaar was, verscheen er vers onkruid.
Nu hij langer bewoond is, heeft het onkruid alles overwoekerd.
De persoon in de hut leeft hier rustig,niet gehecht aan binnen, buiten of iets ertussen.
Op plekken waar wereldse mensen leven, leeft hij niet
Processen die wereldse mensen waarderen, waardeert hij niet.
De hut is weliswaar klein, maar hij omvat de hele wereld.
In enkele vierkante meters verlicht een oude man alle vormen en hun aard.
Bodhisattva's van het Grote Voertuig bezitten een onwankelbaar vertrouwen.
Een gemiddeld of eenvoudig iemand vraagt zich onwillekeurig af: zal zo'n hut wel standhouden?
Vergankelijk of niet, de oorspronkelijke meester is aanwezig, hij dwaalt niet noord of oost, zuid of west.
Er is niets dat deze stevige basis van duurzaamheid kan overtreffen.
Een schitterend venster onder de groene dennen -jade paleizen of vermiljoenkleurige torens halen het er niet bij.
Gewoon zittend met een dak boven je hoofd, alles is vredig.
De monnik hier op deze berg heeft dan ook geen enkele verklaring.
Hij leeft hier zonder nog langer te werken aan bevrijding.
Wie zou hier trots zetels gaan ordenen, gasten proberen te lokken?
Richt het licht naar binnen en laat het stralen, keer daarna gewoon weer terug.
De onvoorstelbaar uitgestrekte bron kun je niet benaderen of verlaten.
Ontmoet de voorouderlijke leraren, raak vertrouwd met hun onderricht,
verzamel wat stro om een hut te bouwen en geef niet op.
Laat honderden jaren los en ontspan volkomen.
Open je handen en ga je gang, onbevangen.
Duizenden woorden, miljoenen betekenissen, ze zijn er alleen maar om je te bevrijden van hindernissen.
Wil .je kennismaken met de sterveloze persoon in de hut, wijk dan niet van je vleesvracht hier en nu. 
 
de engelse vertaling komt van:
 https://terebess.hu/zen/shitou-eng.html#a2 
Shitou Xiqian
Song of the Grass-Roof Hermitage
Shitou Xiqian (700-790) was an early Chinese Zen master.
He was called one of Zen's two 'great jewels' (the other was Mazu Daoyi).
For some years, he meditated continually in a hut built on a rock at Nan Monastery,
and was thus called Shitou ("Priest Rock Head").
Taken from 'Cultivating the Empty Field: The Silent Illumination of Zen Master Hongzhi' by Daniel Leighton 1991

I've built a grass hut where there's nothing of value.
After eating, I relax and enjoy a nap.
When it was completed, fresh weeds appeared.
Now it's been lived in - covered by weeds.
The person in the hut lives here calmly,
Not stuck to inside, outside, or in between.
Places worldly people live, he doesn't live.
Realms worldly people love, he doesn't love.
Though the hut is small, it includes the entire world.
In ten square feet, an old man illumines forms and their nature.
A Great Vehicle bodhisattva trusts without doubt.
The middling or lowly can't help wondering;
Will this hut perish or not?
Perishable or not, the original master is present,
not dwelling south or north, east or west.
Firmly based on steadiness, it can't be surpassed.
A shining window below the green pines --
Jade palaces or vermilion towers can't compare with it.
Just sitting with head covered, all things are at rest.
Thus, this mountain monk doesn't understand at all.
Living here he no longer works to get free.
Who would proudly arrange seats, trying to entice guests?
Turn around the light to shine within, then just return.
The vast inconceivable source can't be faced or turned away from.
Meet the ancestral teachers, be familiar with their instruction,
Bind grasses to build a hut, and don't give up.
Let go of hundreds of years and relax completely.
Open your hands and walk, innocent.
Thousands of words, myriad interpretations,
Are only to free you from obstructions.
If you want to know the undying person in the hut,
Don't separate from this skin bag here and now.